Skip to main content

aanleg stroom, generator om 23:00 uur uit

U heeft al kunnen lezen dat het terrein op Kengert niet voorzien was van water en afvoer, nu er was ook geen stroomaansluiting. Die werd in de eerste jaren opgewekt met een dieselgenerator, die in een bunkerachtige garage stond. Die draaide de hele dag vanaf 07:00 uur, en om 23:00 uur werd hij uitgezet, nadat er eerst drie maal aan-en-uit werd gedaan, als waarschuwing voor de gasten. Daarna was het stikdonker. Omdat het een dieselgenerator was, kwam er nog wel eens contact met afgewerkte olie in het donker, en menig wit laken in het bed van Robert en Corrie hat zwarte sporen …

Net als bij het drinkwater, was dit natuurlijk geen oplossing die op de lange duur voldoende was, er kwamen steeds meer kampeerders met caravans en ook allerlei apparatuur vergde meer en meer elektriciteit.

We moesten dus zien aan het net van de stroommaatschappij Cegedel aan te sluiten, nu was dit mogelijk in Aechelbur, waar een hoogspanningsaansluiting van 20.000 volt beschikbaar was. Dat betekende net als bij de waterleidingaanleg weer een grote investering, materiaal en een eigen transformator en ook hier reikte het geld weer niet voor een aannemer en bulldozers, dus het werd weer een winter geulen graven door het bos met de hand, 1100 meter.

Oom Jaap van Leeuwen was toen al een paar jaren een gast, die elke zomer bij ons verbleef met zijn vrouw, Tante Bets. Hij had lang vakantie omdat hij op een werkplaats voor gehandicapten Directeur was, en hij verveelde zich eigenlijk na een tijdje. Zo kwam het dat hij regelmatig hielp met grasmaaien, vuilnis ophalen, leeggoed sorteren enz. Toevallig was hij het jaar van de stroom-aanleg net met pensioen gegaan en het leek hem wel wat om een handje te helpen bij de klus. Hij heeft dat dan ook trouw gedaan, de hele winter hebben zij bij ons gelogeerd en het werk was op tijd voor het begin van het nieuwe seizoen klaar.

Ook Tante Bets werd ingezet : sommige stukken van het traject moesten dwars door de rotsen en daar moest de boel opgeblazen worden. Via een bevriend aannemer konden we op zijn naam en vergunning dynamiet kopen in Diekirch en zo werd Tante Bets eropuit gestuurd om een pakje in bruin papier op te halen met haar Ami 8, zonder te weten wat het was. Achteraf was ze toch wel ontdaan …

Oom Jaap kwam verder ook nog te pas, toen het erom ging de nodige vergunningen te verkrijgen van landeigenaren op het stuk tussen Kengert en Aechelbur. Hij deed zijn beste pak aan en werd meegenomen naar de ene en andere boer, met de opdracht alleen maar streng te kijken en af en toe te knikken of nee te schudden. De boertjes dachten zeker dat hij een hoge piet van de Cegedel was, of een soort notaris en dat hielp enorm om sommigen te overtuigen hun handtekening te zetten.