Peukie en de roquefortkaas en de Mitsubishi Sapporo
Een van de werkstudenten uit de tachtiger jaren was Lou Peukens, kortweg Peukie genoemd. Deze jongeman uit Limburg leerde voor hovenier, en hij had het vaste voornemen, dat hij als zijn studie klaar was, naar Luxemburg zou verhuizen.
Peukie had een ongekend talent om apparatuur naar de Filistijnen te helpen, rekenmachines bliezen rooksignalen uit als hij er op bezig was geweest, de eerder genoemde Renault viertjes waarmee de vuilnis werd opgehaald begaven het, en de benzinepomp weigerde elke dienst nadat Peuk er iemand mee bediend had.
IJverig was hij zeker, op een dag had hij alle roquefortkaas weggegooid, omdat deze beschimmeld was. Op de vraag van een klant welk vlees er in de saté-stokjes verwerkt was, antwoorde hij : ik denk konijnenpootjes.
Na het voltooien van zijn studie had hij alles geregeld om in Luxemburg te gaan wonen : hij had een afspraak om “accord” te gaan werken bij de boswachter, hij zou bij ons het “Kengerthuis” huren, hij kocht een tweedehands auto, een Mitsubishi Sapporo. Nu is dit een meer sportieve, laag liggende auto, maar dat mocht niet uitmaken, hij reed er net zo makkelijk het bos mee in als met een Jeep.
Jammer genoeg kreeg Peuk binnen het jaar zo’n heimwee naar Limburg, dat hij besloot toch weer terug te gaan. Omdat hij nog geen jaar was weggeweest, moest hij bij het invoeren van zijn Sapporo alsnog de Nederlandse belasting betalen. Dat was pech, maar hij had het er voor over, en in Limburg heeft hij een goed bestaan kunnen opbouwen.
