Zuurkoolavond
Koos Stekelenburg vertelt :
Het is 1976, herfstvakantie.
We gaan met de caravan weer naar Auf Kengert, waar we het met Pasen zo goed naar onze zin gehad hebben. Wij, Ria en ik, met onze drie zonen en nog een vriendje.
Een restaurant met open haard, wat wil je nog meer.
Nadat we de caravan en de tentjes voor de jongens geïnstalleerd hebben, gaan we ‘boven’ even bijpraten.
Als ik de menukaart bekijk, zie ik dat er een aantal gerechten is doorgestreept, waaronder Choucroute à la Luxembourgeoise. Toevallig staat Dick, de toenmalige kok, achter de bar. Om hem een beetje te stangen – daar hield ik wel van, nu nog trouwens – zeg ik tegen hem: “Nou, dat is ook fraai. Komen we speciaal helemaal hier naar toe om Luxemburgse zuurkool te eten, is dat doorgestreept !!”
“Tja”, is het antwoord, “het is nogal bewerkelijk en het loont niet de moeite om dat voor een paar mensen klaar te maken”.
Ik nog een beetje doorzieken, tot Dick uiteindelijk zegt: “Vooruit, als er tien mensen zijn, die mee willen eten, dan wil ik het wel maken”. Nou, dat is snel geregeld: wij zijn al met ons zessen en naast ons aan de bar staat en jong stel met twee kinderen.
En dat is dus het begin geworden van een jaarlijkse traditie: de zuurkoolmaaltijd in de herfstvakantie, soms wel met meer dan 80 deelnemers!
In 1979 worden wij door Dick benoemd tot lid van de vereniging “Les Amis de la Choucroute” met bijbehorende oorkonde en als bijzonder privilege: ‘Houder dezes heeft altijd recht op een plaats op Kengert’.
Goede rekenaars onder de lezers denken nu misschien: “Oh, dat wordt dus in 2016 de 41e keer”.
Maar dat klopt niet: één keer komt de campingleiding op het idee nu voor de variatie maar eens een boerenkoolmaaltijd te organiseren. Dat wordt geen succes, de maaltijd wordt min of meer geboycot ……..
Dus straks in de herfstvakantie voor de 40e keer: Choucroute à la Luxembourgeoise.
Kom ook genieten van:
Dit jaarlijks terugkerende festijn
van zuurkool, vlees en Luxemburgse wijn
