De tijd op Meysembourg en Prinz Felix
Voordat het terrein op Kengert door Dirk Visser gekocht werd, had hij een stuk grond bij kasteel Meysembourg gekocht. Op dit terrein verbleef hij zijn eerste jaar in Luxemburg, samen met Robert, Herbert en Walter, terwijl Moeder Rina nog in Nederland woonde om daar hun huis te verkopen. Hij had daarvoor een houten huisje gebouwd, en de jongens werkten accord voor boswachter Heinen, om het bos rondom Meysembourg uit te dunnen.
Nu ligt kasteel Meysembourg vlak tegen het groothertogelijk jachtdomein, genoemd het “Gatter” van Fischbach aan. De toenmalige echtgenoot van groothertogin Charlotte, Prins Felix van Bourbon Parma, ging daar dikwijls op jacht en hij was het niet gewend, dat er anderen rondliepen.
Zo kwam er op een dag een ontmoeting tussen Dirk Visser en de Prins, waar bij de eerste niet wist wie de tweede was.
Wij hadden op de gemeente Larochette een vergunning gehaald, om het gekochte terrein van 10 hectare af te branden. Vader stak het struikgewas aan op het verste eind van het stuk van 400 bij 250 meter, terwijl Robert bij de voorkant, waar de weg lag, moest opletten of het vuur niet te ver zou komen. Inmiddels was de voor ons onbekende Prins met één van zijn dochters-prinsessen in een Landrover en met hun jachtgeweren aangekomen.
Hun honden bleven in de auto, de prinses liep het grote terrein op richting achterkant. Zij moest echter voor de rook vluchten. Felix bleef bij de Landrover op de weg op een vouwstoeltje zitten wachten, met z’n geweer op zijn knieën. Een snep, die Felix geschoten had, viel in het vuur.
Vader, die even later langs het vuur teruggelopen was, kreeg van hem de wind van voren. Dit was een gevloek in het Frans, wat we praktisch niet verstonden, Vader antwoordde enkel steeds met “aber ! aber !” , hun honden gingen ook te keer. Woedend reden vader en dochter weg.
We overnachtten toen nog bij een boer in Pettingen, toen we deze ’s avonds het relaas deden, schrok die en zei : “dat is toch het jachtgebied van de Prins !” Snel liep hij naar zijn slaapkamer en kwam met een grote ingelijste foto achter glas terug. Die was van Prins Felix, we herkenden hem meteen.
Later heeft de Prins via een stroman het terrein van vader afgekocht, het houten huisje moest daar weg en wij plaatsten dit dus op Kengert.
