De Champignon
De Champignon is een prehistorisch overblijfsel, niet ver van de camping, richting Nommern. Het is een rots, waarvan het onderste deel bestaat uit zachtere lagen en dat door de erosie smaller geworden is dan de bovenkant. In de Champignon zelf en in de rotsen rondom zijn verschillende zogenaamde “slijpgroeves” (“Schleifrillen” in het Duits), symbolische tekens, uithollingen, grijpgaten en zitvlaktes, bewerkt of gehakt in de zandsteen. De mate van verwering van de bewerkte oppervlakken is hoog en kan worden beoordeeld op een leeftijd tussen 1.000 tot 3.000 jaar. Het is echter de vraag of deze tekens een mythische doel dienden, of dat de plek simpelweg werd gebruikt als een steengroeve en de uithollingen gewoon het “negatief” zijn van de uitgehakte stenen.
Als je bovenop de Champignon staat, kan je westwaarts heel ver kijken, bij helder weer zelfs tot aan Arlon in België.
Hoe dan ook, de Champignon is al altijd een plek waar jonge toeristen graag komen, want je stoort daar niemand, ook ’s nachts niet. Veel van de rotsen dragen dan ook sporen van eeuwigdurende liefdes of simpelweg berichten van “I was here”.
Voor de “Kengert Kantel Clan” heeft de Champignon ook een speciale betekenis, hier het relaas van één van hun :
De Kengert Kantel Clan is een groep vrienden ontstaan uit kinderen die ooit met hun ouders meegingen op vakantie naar “Auf Kengert” en later zelf op vakantie gingen naar Luxemburg (soms met de hele familie ook aanwezig op de camping en soms alleen komende vanuit alle hoeken van Nederland). In 1999 is ooit onder het genot van een Diekirch biertje, een gitaar en een hoop ongein van ongeveer 20 jongelui de naam Kengert Kantel Clan geïntroduceerd en nu anno 2016 is een groot gedeelte van deze clan nog steeds bevriend. Waar veel van onze leeftijdsgenoten naar Salou en Lloret de Mar gingen kozen wij voor een actievere vakantie dichterbij huis maar daarom zeker niet minder leuk! De alcohol in Luxemburg was goedkoop, een heerlijk zwembad om af te koelen overdag en ‘s avonds koelde het lekker af dus geen gezweet maar een goed excuus om bij je vlam onder een dekentje te kruipen en ‘s morgens wakker worden in de frisse buitenlucht met het geluid van vogeltjes en verse broodjes in plaats van de lucht van friet van Piet in Salou.
Enige probleem voor ons….om 23.00 uur moest alles stil zijn op de camping! En daar hield je je gewoon aan want camping baas Noppie was (en is) onverbiddelijk en was zo bij je tent en scheen met een zaklamp in je gezicht met een ferme “ssssssst!” maakte hij duidelijk dat je teveel lawaai maakte. Dus rond 22.30 pakten wij de kratjes bier, breezers en snaps, namen de klapstoeltjes, dekentjes, gitaar en cd speler mee en liepen zo’n 1,5 km over de weg door het bos richting de “Champignon”. Deze rotsformatie was onze chill plek waar we lekker konden kletsen, gek dansen (voor sommigen een eerste keer dronken worden) en voor de romantische stelletjes onder ons naar een prachtige sterrenhemel kijken, liggend op je rug bovenop de nog warme rots van de Champignon. Helaas was de drank altijd eerder op dan dat wij berekend hadden en leek de tijd daar ook altijd veel sneller te gaan dan in de rest van de wereld dus na een paar uur begonnen we dan toch midden in de nacht en waggelend op onze benen aan de lange terugreis. Wat we altijd vergaten was dat de terugreis bergop was en met wat drankjes op duurde de terugreis dan soms ook erg lang, tenzij we vlak achter ons het geknor van wilde zwijnen hoorden die ons waarschijnlijk al de hele avond in de gaten hadden gehouden vanuit de bossen rondom de Champignon en misschien was het geen geknor maar heel hard gelach om al onze sterke verhalen, verliefde beloftes, gekke moves en vreselijke zelf verzonnen vakantie liederen die we overigens nog steeds zingen als we bij elkaar zijn!
